Bij bedrijfsmatige verzekeringen wordt op het polisblad meestal verwezen naar clausules die in de polis of op een apart clausuleblad zijn vermeld. Clausules zijn bepalingen waarmee de verzekeraar probeert het risico op schade te beperken door preventieve maatregelen te eisen. Enkele voorbeelden zijn de inbraakpreventieclausule, de elektrische installatie-clausule, diefstalbeveiligingsclausule en frituurclausule. Bij een schade zal de verzekeraar (laten) onderzoeken of de clausules zijn nageleefd.

Inbraakpreventieclausule

De inbraakpreventieclausule vereist dat een inbraakalarm van een bepaalde klasse aanwezig is, functioneert en daadwerkelijk wordt gebruikt (werkvaardige toestand).

Elektrische installatieclausule

De elektrische installatieclausule vereist dat de elektrische installatie van een gebouw moet voldoen aan de NEN1010 of Scope 10 normen. Onderdeel van deze clausule kan zijn dat een gecertificeerd bedrijf de elektrische installatie periodiek keurt. Bij schade is de verzekerde vaak verplicht het certificaat of keuringsrapport aan de verzekeraar te tonen.

Diefstalbeveiligingsclausule

Bij autoverzekeringen kan een diefstalbeveiligingsclausule een specifieke alarmklasse eisen, en kunnen er ook eisen zijn voor de installatie, het onderhoud en de certificering van het alarmsysteem.

Buitenopslagclausule

Een verzekeraar stelt de uitdrukkelijke voorwaarde dat de opslag van brandbare zaken zoals hout, pallets, kunststoffolie, e.d., alsmede afvalcontainers, tenminste 10 meter buiten de gevel en/of afdak (zowel aangebouwde als losstaande) plaatsvindt.

Frituurclausule

Bij horecaverzekeringen kan een frituurclausule onderhouds- en brandbeveiligingseisen stellen frituurinstallaties.

Gevolgen niet naleving clausule

De verzekeraar verbindt gevolgen aan het niet naleven van een preventieve garantieclausule. De clausules zijn in te delen in harde of zachte clausules. Schending van een harde clausule leidt tot het verval van dekking of verval van het recht op uitkering, terwijl bij een zachte clausule de uitkering niet geheel vervalt maar slechts wordt beperkt.

Soms is een ‘tenzij-bepaling’ opgenomen, die inhoudt dat schending van de clausule geen gevolgen heeft als de verzekerde aannemelijk maakt of bewijst dat de schade niet is veroorzaakt of verergerd door het niet naleven van de clausule. Deze ‘tenzij-bepaling’ is gebaseerd op de uitspraak van de Hoge Raad van 27 oktober 2000 (het arrest Bicak / Aegon), waarin werd bepaald dat zich gevallen kunnen voordoen waarin een beroep op een clausule naar maatstaven van redelijkheid onaanvaardbaar kan zijn. Dit kan het geval zijn als onvoldoende verband bestaat tussen het niet-naleven van de in de clausule omschreven verplichtingen en het risico zoals zich dit heeft verwezenlijkt. De Hoge Raad voegt daaraan toe dat in die betreffende procedure daarvan sprake kan zijn indien de verzekerde stelt en zo nodig bewijst dat het niet-toepassen van de voorgeschreven voorzieningen niet de oorzaak of de mede-oorzaak kan zijn geweest van de brand en evenmin ervan dat de brand zich heeft kunnen uitbreiden. Deze uitspraak brengt mee dat er dus soms mogelijkheden zijn om aan verval van dekking te ontkomen ondanks schending van een clausule, zelfs als er geen ’tenzij-bepaling’ op het clausuleblad is opgenomen. Klik hier voor een voorbeeld waarin een verzekerde zich met succes beroept op de ’tenzij-clausule.